Andaba soa polo prado. Remoía noite e día, día
e noite.
Todos estaban preocupados:
-Se segue así de revirada...
a vaca Condesa vai perder a cabeza!
Os contos non só estimulan a fantasía, senón
que cumpren unha función terapéutica porque
axudan a canalizar os sentimentos. Cando o
neno le ou escoita que, por fin, a vaca sorriu,
xa que necesitaba aloumiños coma todos de
cando en vez, poderá de súpeto recoñecerse a
si mesmo ou recoñecer esta urxencia de afecto
no outro e, como nesta historia, resolvelo.
Este é un relato sobre a importancia do afecto:
o dun cara a si mesmo e o da nosa contorna.
Ambos son imprescindibles.
-5%
-5%
